Op naar het Noorder Eiland..

Na de nacht in Motuka stonden we op met een heerlijk zonnetje, vandaag zijn we doorgereden naar Golden Bay, we hadden gehoord dat dit erg mooi moest zijn, het was een hele rit door de bergen. Daar aangekomen hebben we wat wandelingen gemaakt naar diverse look outs en een heel mooi strandje. Verder was er niet zo heel veel bijzonders dus het was de hele rit achteraf niet waard. We zijn weer terug gereden en hebben voor de volgende dag een watertaxi geboekt voor Abel Tasman Nat Park, we zullen in het noorden van het park afgezet worden en daarna een lange wandeling terugmaken over de welbekende coast track. We stonden op een hele mooie camping aan het strandje in een schitterend baaitje waarvandaan de volgende ochtend onze watertaxi zou vertrekken.

’s Ochtends om kwart over 9 zijn we vertrokken met de boot, we vaarden langs de split rock (een heel bijzondere rock die precies in het midden door 2en gespleten was en wederom weer langs wat zeehonden. Na een rit van een uur en een kwartier zijn we uitgestapt in het nat park waar je alleen met de boot kan komen. We hebben een prachtige wandeling gemaakt van zo een 15 km door het regenwoud langs de kust met veel klimmen en dalen, onderweg kwamen we prachtige uitzichten over de mooie kust tegen, halverwege was er een mogelijkheid met eb om via een strandje te lopen, omdat de vloed weer opkwam raden mensen het ons af maar we zijn toch even gaan kijken, bij het strandje kwamen we 2 andere Nederlanders tegen die ook wel dachten dat het kon via de rotsen aan de zijkant, na een enorme ingewikkelde klauterpartij zijn we over de rotsen geklommen, aan het einde van deze rotsen kwamen we erachter dat er nog een onoverbrugbaar water was tussen 2 zandbanken waardoor we nog onmogelijk zonder te zwemmen aan de overkant konden komen. Waardoor we onze klauterpartij via de rotsen weer terug konden maken (pfft) haha maar goed al met al ook weer overleefd. Het was echt een hele mooie wandeling door een schitterend nat park.

De volgende dag zijn we doorgereden naar Nelson, een van de populairste stadjes om te wonen op het Zuidereiland oa wegens de meeste zonuren. We hebben wat rondgelopen in het gezellige plaatsje en hebben daarna een camping bij het strand opgezocht om te genieten van het zonnetje. De volgende morgen zijn via een schitterende route langs allerlei fjorden richting Picton gereden vanwaar de ferries vertrekken naar het Noordereiland. We belandde op een grote ferry met een zonnedek, restaurant, kroeg en ook bioscoop. Na iets meer dan 3 uurtjes reden we onze camper weer van deze ferry af in Wellington.

Wellington is de tot nu toe grootste stad die we in Nieuw Zeeland hebben gezien, en ook de eerste stad met hoge flatgebouwen. Het was ook een erg gezellige stad kwamen we later achter. We hebben 2 dagen op een camping gestaan 5 min lopen van het centrum, ideaal. Nou ja camping het was meer een parkeerplaats maar goed de ligging was perfect. De eerste avond hebben we wat gegeten in het gezellige centrum en daarna zijn we nog naar een live bandje geweest. Erg gezellig. De volgende dag hebben we onze informatieve dag gehad. We zijn naar het Te Papa museum geweest waarin er het 1 en ander uitgelegd werd over oa de aardbevingen en hoe dit ontstaat. Er was ook een huisje waarin je kon staan om te voelen hoe het voelt als er een aardbeving plaats vind. Dat was best heftig. Ook bevond zich in dit museum de in sterk water grootste reuze inktvis ter wereld. Het beestje was 6 meter lang, vrij indrukwekkend om te zien. Na het museum zijn we de stad doorgelopen en met een cable car omhoog gegaan waarna we een wandeling naar beneden hebben gemaakt door de botanic gardens. Deze wandeling kwam uit bij de parlement gebouwen die open zijn voor publiek. We hebben hier een vrij interessante rondleiding gehad door een schitterend parlementsgebouw die in 1992 waar helemaal opnieuw is opgebouwd omdat het tot op de grond toe was afgebrand. Ook kwam de constructie van het gebouw uitgebreid aan bod, het hele gebouw was zo gebouwd dat wanneer er een aardbeving plaats zou vinden het gebouw bijna geen schade zou ondervinden. Erg interessant. Maar goed dat was wel weer genoeg educatief geneuzel dus hierna hebben we een heerlijk drankje gedronken op het terras bij het water. Het was eindelijk weer mooi weer dus heel Wellington was buiten wat het erg gezellig maakte, een live bandje op het terras maakte de sfeer compleet. We vinden Nieuw Zeeland betreft sfeer en mensen toch wat relaxter dan in Australie. Echt iedereen maakt een praatje met je dus daar waren we dan ook heel druk mee de hele avond.

De volgende ochtend zijn we doorgereden, richting Mt Taranaki, een vulkaan aan de westkust. 50 km voor onze bestemming zijn we gestopt om te overnachten. We hebben 1 van de leukste campings gevonden waar we tot nu toe geweest zijn, vrij goedkoop, gratis wassen en geen geneuzel over om voor 10.00 uur wegwezen. Het lag ook erg leuk aan een riviertje vlakbij het strand. Na een lekker ochtendje in de zon zijn we doorgereden naar Mt Taranki, erg indrukwekkend, zo een enorme berg die opeens opdoemt uit het niets tussen het heuvelachtige groene landschap waar we doorheen reden. Deze vulkaan is 350 jaar geleden voor het laatst uitgebarsten en ze zeggen dat hij nu weer “overdue” is. We hebben hier een prachtige maar zware wandeling gemaakt. Helaas was het vrij bewolkt waardoor het lastig was de top van deze indrukwekkende vulkaan in het geheel te kunnen zien. Maar desondanks dat was het een prachtige omgeving.
Nu even lekker bijkomen op de camping in Strartford met een wijntje. Leuke wetenswaardigheid, Stratford is de geboorteplaats van Shakespeare (in Engeland dan) en beschikt ook over NZ’s eerste klokkenspel. 4 x per dag speelt dit klokkenspel bekende nummers van Shakespeare.

Liefs Andre en Renske