Kennismaking met de Maouri en magische natuur

Wat een weertje, ze hebben in Australie een vrij heftige storm gehad en daar heeft NZ ook een graantje van mee gepikt. Na vertrek Startford zijn we via de “Forgotten World Highway” richting Tongariro Nat park gereden. De Forgotten World Highway was echt een geweldige route om te rijden. Je kan het niet echt een highway noemen omdat het bestaat uit enorme scherpe bochten en flinke beklimmingen maar de omgeving was er schitterend, we reden dwars door het groene heuvellandschap. Onderweg kwamen we enkele tunneltjes tegen waar je maar met 1 auto doorheen kon, een vrachtwagen hoefde het niet te proberen.
Halverwege deze highway bevind zich het dorpje Whangamomona. Of eigenlijk geen dorpje maar een onafhankelijke verklaard republiek sinds een onenigheid met de Nieuw Zeelandse regering. Het dorpje heeft 170 inwoners en je kan er zelfs een Whangamomonariaans paspoort kan kopen. 1 x in de 2 jaar viert het stadje Rebuplic day in Januari waar mensen uit het hele land op af komen.

Aangekomen in Taumarunui, een plaatsje vlakbij Tongariro Nat Park was het weer steeds slechter geworden en kwam het met bakken uit de hemel. Bij de informatie kwamen we er helaas achter dat we de komende 5 dagen niet de mogelijkheid zouden hebben om de Tongariro Alpine Crossing te lopen die we zo graag wilde doen wegens het slechte weer. Na deze teleurstelling zijn we doorgereden naar Lake Taupo. Het grootste lake van NZ heeft een totale grote van 606m2. Daar aangekomen ging het regen om in gieten.
’s Nachts hebben we een flinke storm over ons heen gehad. De camper bewoog flink heen en weer. De volgende dag ging de storm vrolijk verder, er was geen elektriciteit meer op de camping wegens een omgewaaide boom op de stroomkabels. We besloten om nog maar een nachtje op een andere camping (met stroom) bij Lake Taupo te blijven want met deze wind rijden was niet zo een sccs.
De ochtend erna was de wind weer wat gaan liggen en hebben we koers gezet richting Rotorua. De stad van de geisers, stomende hotsprings, en bubbelende modderpoels. Onderweg zagen we dat de storm zijn sporen achter had gelaten. Zodra we in de buurt kwamen van Rotorua drong er een bekende geur tot ons door, de eieren lucht die wie vorig jaar in Ijsland ook hebben geroken.
Na bij de informatie te zijn geweest besloten we eerst kennis te maken met de Maori cultuur, op het zuidereiland hebben we hier weinig van gemerkt maar achteraf bleek dat omdat er maar 5% van de oorspronkelijke bevolking van Nieuw Zeeland op het zuidereiland woont. Hier in Rotorua kom je zo overal tegen. We hebben een rondleiding gehad in hun dorp. De Whakarewarewa Thermal Village of zoals de Maorische naam is (verslik je niet) Tewhakarewarewatangaoteopetauaawahiao, maar we mochten gewoon Whaka zeggen. Een Maorische vrouw gaf ons een rondleiding door het dorp waar zij zelf en zo een honderd andere Maories echt woonden en ze vertelde over hun cultuur. Het was best interessant. Het dorp is gebouwd bij allerlei hotsprings waarvan ze dankbaar gebruik maken in het dagelijks leven om te koken en te baden. Uiteraard hebben ze allemaal gewoon een keuken en elektriciteit maar de baden zijn heerlijk warm en vol gezonde mineralen en dankzij het stoom van de hotsprings kunnen ze het eten stomen wat natuurlijk extra lekker is. Ook kregen we een optreden van de Maories waarin ze ons verwelkomden in hun dorp. Aan het einde van de tour hebben we nog kunnen genieten van de uitbarsting van 1 van de bekendste geisers, de Pohutu. Deze barst 20 maal per dag uit met een hoogte van 30 meter!

Na kennis gemaakt te hebben met de Maorische cultuur zijn we richting de Waimangu Volcanic Valley gereden die we de volgende dag wilden bezoeken, in de buurt bevonden zich ook de Waikite Valley Thermal Pools met de bijbehorende camping. We hebben besloten hier de nacht door te brengen. En we hebben ’s avonds in de stromende regen heerlijk genoten van de 4 openlucht hotpools. De volgende ochtend nog even snel een bad genomen en daarna op naar de Volcanic Valley. We hadden al deze natuurwonderen al gezien in Ijsland (waar het overigens gratis was) maar we waren toch wel nieuwsgierig hoe het er hier uit zou zien. We hebben een prachtige wandeling gemaakt van 4 uur door het park heen. Onderweg kwamen we verschillende hotsprings (waaronder de grootste in de wereld), kratermeren en schitterende gekleurde terrassen. Ook zijn we langs 1 van de hoogste geisers ter wereld gelopen, helaas werkte deze alleen tussen 1900 en 1904 met een uitbarsting van 400 meter, ongelooflijk! Overal waren foto’s geplaatst hoe deze vallei er net na de uitbarsting van 1886 uitzag waardoor je goed kon vergelijken met nu, wat een verschil! Ook was er zeker verschil met Ijsland, in Ijsland was het landschap oa veel vulkanischer (kaler). Na het zien van dit prachtige park zijn we terug gereden naar Rototrua en hebben daar nog een nachtje doorgebracht.

Vandaag zijn we doorgereden richting Hot Water beach, onderweg zijn we gestopt bij Opoutere Beach en hebben we mossels en kokkels gevonden op het strandje voor een lekker maal. Aangekomen bij Hot Water Beach was het helaas al weer vloed dus we zullen tot morgen moeten wachten voor we Hot water Beach kunnen ervaren, schijnt vrij speciaal te zijn dus de volgende keer daar meer over:). Gelukkig is het weer afgelopen 2 dagen weer een stukje opgeknapt, nou hopen dat het zo blijft!

Liefs Andre en Renske